Το μοντέλο της Φινλανδίας για την υποστήριξη της ψυχικής υγείας μέσω του προγραμματισμού και της εργονομίας βαρδιών

Η εν λόγω περιπτωσιολογική μελέτη εξετάζει την εισαγωγή του συμμετοχικού προγραμματισμού και της εργονομίας βαρδιών στον κλάδο της υγειονομικής και κοινωνικής περίθαλψης στη Φινλανδία. Το μοντέλο «φωτεινού σηματοδότη» για το ωράριο εργασίας αποσκοπεί στη μείωση των ψυχοκοινωνικών κινδύνων που είναι γνωστό ότι συνοδεύουν τις πολύωρες ή ακανόνιστες βάρδιες.

Το βασικό πλεονέκτημα της παρέμβασης έγκειται στην υποστηριζόμενη από την έρευνα προσέγγισή της και στη χρήση διαφόρων συνόλων διαχρονικών δεδομένων. Αν και τα αποτελέσματα έδειξαν μόνο μικρή μείωση στην ψυχολογική πίεση, υποδεικνύουν ότι η έμφαση σε έναν καλύτερο προγραμματισμό βαρδιών έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και να προστατεύσει την ευημερία των εργαζομένων.